Tar-sgr矛obhadh: Feasgar
Niall Iain: Bha mi cho toilichte a bhith ann a Venice, agus bha e dìreach sònraichte, àite àlainn a th’ ann agus chuir mi, bha mi leam fhèin so bha table for one mar a chanas iad... agus dh’iarr mi, eh seòrsa de biadh pasta a bha seo agus an uair sin chuir i sìos am biadh pasta fhios agad agus bha e dìreach a’ coimhead sònraichte agus an uair sin fhuair mi, bha mi a' smaoineachadh gur e càise parmesan a bh' ann, agus bha mi cur an t-uabhas càise parmesan, dìreach, bha mi a' dol airson fad mionaid, bha fallas a’ tighinn dhìom a’ cur càise parmesan air, agus an uair sin nuair a dh’ith mi e, ’s e salann a bh’ ann! Agus bha am biadh a cheannaich mi bha e cho daor, bha mi smaointinn uill chan urrainn dhomh seo a thilgeil air falbh agus chan urrainn dhomh gearran a dhèanamh air sgàth ’s ’s e mi fhìn as coireach agus mar sin, gu fortanach bha an canàl ri mo thaobh agus dh’ith mi seo agus cha mhòr nach do leum mi steach dhan a’ chanàl son a bhith ag òl uisge. Oh am pathadh a bh’ orm às dèidh làimh, bha e dìreach cracte.
Ruairidh: Tha e mighty.
Niall Iain: Tha e mighty.
Ruairidh: Cuideachd a bharrachd air a sin, tha stòiridh caran gòrach agamsa, nuair a bha mise ’s dòcha nuair a bha mi na mo dheugaire, bha mi anns a’ chafaidh ann am Port Rìgh agus dhòirt mise siùcar an àite salainn air na chips agam. Uill bha e dìreach garbh. Cha b’ urrainn dhomh an ithe, bha agam ri an cur gu aon taobh. Bha e dìreach cho milis is grod.
Niall Iain: Buntàta agus siùcar
Ruairidh: Mise smaoineachdainn gur e salainn agus an uair sin dhòirt mi siùcar. Obh, obh!
